Lezing Gelukzoekers in Parijs; Chagall, Mondriaan, Picasso

Marc Chagall, Piet Mondriaan, Pablo Picasso en andere kunstenaars trekken in de eerste helft van de vorige eeuw naar hét kunstcentrum van de wereld: Parijs. Om zich daar te ontwikkelen tot succesvol kunstenaar. Zij moeten er hun weg vinden in een gepolariseerde samenleving, vol nationalisme, vreemdelingenhaat en antisemitisme.

Dat Chagall, Mondriaan en Picasso – vanuit verschillende achtergronden – migrant waren, is door hun roem op de achtergrond geraakt. Toch werden zij ondanks hun succes vaak geconfronteerd met het feit dat ze geen Fransen waren. Als arme immigrant zou de Spanjaard Picasso zich in Parijs ontpoppen tot een radicale vernieuwer. Hij blijft echter ook zijn Spaanse wortels trouw, en in zijn werk is te zien dat hij zich vaak identificeert met ‘anders-zijn’.

Chagall ervaart als Joods/Russische banneling eenzaamheid, uitsluiting en onverbloemd antisemi-tisme. Zijn schilderijen getuigen van een diepe heimwee; vaak komen er Joods-Russische elementen op voor. Ook de Nederlander Kees van Dongen stuit in zijn beginjaren op moeilijkheden. In 1906 beklaagt hij zich erover dat hij in de media consequent wordt neergezet als ‘le sale étranger’.

Het kunstklimaat verandert door de Eerste Wereldoorlog. Waar voor de oorlog de moderne kunst gedijt, is er na de oorlog een sterke hang naar traditie en klassieke kunst. Ook de avant-gardisten passen zich hierop aan. Als Chagall de opdracht krijgt om de fabels van La Fontaine te illustreren, kookt de pers over van het feit dat het Franse nationaal erfgoed verbeeld wordt door een buitenlandse Jood. Mondriaan blijft juist zijn eigen pad volgen.

Lezing door Barry Heinrichs op 21 mei 19.30 - 21.30

Toegang € 18,- p.p. incl. pauzedrankje. Stadspas is geldig. Inschrijven via inschrijvingenkunstgein@gmail.com